Al moet ik een heel weekend in de keuken staan of een heel weekend in een restaurant aan tafel zitten. Ga je me echt niet mee straffen. Alleen BBQ, gourmet, fondue, steengrillen en al dat ander "fun-eten" is niet echt mijn loket.
In het gezin waar ik deel van uit maak ben ik op dat vlak zwaar in de minderheid en doe ik een paar keer per jaar gezellig mee. Niet vanwege de culinaire hoogstandjes, maar puur voor het meedoen en het is een redelijke manier om kinderen wat langer aan tafel te houden.
Toch vraag ik me wel eens af waarom mensen zo makkelijk naar dit soort "fun-eten" terugvallen terwijl een echt diner zoveel meer kan brengen.
Ik hoor dan steeds twee argumenten:
1) Kan je als gastheer/vrouw bij je gasten zijn.
2) Gezellig, heb je wat te doen als er visite is.
Het derde argument dat het lekker zou zijn zet ik niet eens in het rijtje. Vier dipsausjes die door elkaar lopen waar dan de nog veel te rauwe kip doorheen getrokken wordt? Zwarte sierlijstjes rond een mooi stukje biefstuk. Drooggebakken gamba's, te vette mini hamburgers en spetters van vijf soorten vet op je wijnglas? Te veel gaan zitten eten waar je je dan weer schuldig over voelt en dan een hoop weggooien waar je natuurlijk ook flink schuldig over voelt.
Mensen die normaal niet kunnen koken ontwikkelen zich aan de grillplaat echt niet ineens als een chefkok.
Lekker? Ok het is beter dan een bak kapsalon, maar dat is natuurlijk ook ongeveer de diepste culinaire kerker die er te vinden is.
Toch eens even bij de twee meest gehoorde argumenten ten aanzien van "fun-eten" stilstaan. Je zou als gastheer meer tijd hebben voor je gasten. Laten we even niet overdrijven. Zo ingewikkeld is het niet om een 5 gangen menu VOORAF voor te bereiden en je op de avond zelf genoeg tijd hebt voor je gasten.
Koken is voor 30% techniek die allemaal te leren zijn en voor 70% een kwestie van plannen en managen.
Met name dat laatste is de allergrootste voorwaarde om een meer gangen diner goed te laten verlopen. Ik ben ook de mening toegedaan dat als iemand echt niet kan koken hij beter geen manager kan worden!
Meer gangen en toch bij je visite zitten is gewoon een kwestie van slimme dingen doen en dingen slim doen.
Dan het argument gezellig.............. Naar rook stinken is gezellig? Onder de spetters vet is gezellig? Met gezellig wordt vooral bedoel dat je dan samen wat gaat zitten doen en elkaar niet zit aan te gapen.
Elkaar niet aangapen? Als je daar bang voor bent moet je je volgens mij sowieso afvragen of je dan met elkaar moet gaan zitten eten.
Toch een kleine suggestie om eens wat anders te doen. Kook gewoon drie gangen maar begin vooraf met een balsamico-proeverij.
Zorg dat je een vier-vijf soorten in huis hebt. Liefst in een beetje behoorlijke kwaliteit.
Netjes op een dienblad en schoteltjes met kleine lepeltje om te kunnen proeven. Je kan ook kleine proefglaasjes gebruiken.
Beoordeel eerst de kleur. Donker of toch nog wat transparant? Doorgaans is donkerder voller van smaak.
Vervolgens beoordeel je de structuur. Is de balsamico nog waterig of juist heel stroperig? Meestal betekend dikker van structuur een vollere smaak.
Hele oude balsamico komt ook heel traag uit de fles.
Als derde keur je de balsamico op geur. Probeer met namen de geur van druiven, hout, zoet, zuur te onderscheiden.
Tot slot beoordeel je de smaak. Een theelepel (of een minislokje) op het midden van je tong en vervolgens je tong tegen je gehemelte drukken en een keer goed ademhalen.
Wat proef je? Druiven? Welke? Rozijnen? Appelstroop? Probeer ook te bepalen hoe lang de "afdronk" is.
Eigenlijk doe je grofweg hetzelfde als met een wijn- of whiskyproeverij. Niet uitspugen!
Serveer er gewoon plat water bij en eventueel kleine stukjes neutraal brood.
Leuk om te doen en vooral boeiend wie wat proeft bij welke balsamico. Voor fijnproevers en voor wie dat wil worden..................
In het gezin waar ik deel van uit maak ben ik op dat vlak zwaar in de minderheid en doe ik een paar keer per jaar gezellig mee. Niet vanwege de culinaire hoogstandjes, maar puur voor het meedoen en het is een redelijke manier om kinderen wat langer aan tafel te houden.
Toch vraag ik me wel eens af waarom mensen zo makkelijk naar dit soort "fun-eten" terugvallen terwijl een echt diner zoveel meer kan brengen.
Ik hoor dan steeds twee argumenten:
1) Kan je als gastheer/vrouw bij je gasten zijn.
2) Gezellig, heb je wat te doen als er visite is.
Het derde argument dat het lekker zou zijn zet ik niet eens in het rijtje. Vier dipsausjes die door elkaar lopen waar dan de nog veel te rauwe kip doorheen getrokken wordt? Zwarte sierlijstjes rond een mooi stukje biefstuk. Drooggebakken gamba's, te vette mini hamburgers en spetters van vijf soorten vet op je wijnglas? Te veel gaan zitten eten waar je je dan weer schuldig over voelt en dan een hoop weggooien waar je natuurlijk ook flink schuldig over voelt.
Mensen die normaal niet kunnen koken ontwikkelen zich aan de grillplaat echt niet ineens als een chefkok.
Lekker? Ok het is beter dan een bak kapsalon, maar dat is natuurlijk ook ongeveer de diepste culinaire kerker die er te vinden is.
Toch eens even bij de twee meest gehoorde argumenten ten aanzien van "fun-eten" stilstaan. Je zou als gastheer meer tijd hebben voor je gasten. Laten we even niet overdrijven. Zo ingewikkeld is het niet om een 5 gangen menu VOORAF voor te bereiden en je op de avond zelf genoeg tijd hebt voor je gasten.
Koken is voor 30% techniek die allemaal te leren zijn en voor 70% een kwestie van plannen en managen.
Met name dat laatste is de allergrootste voorwaarde om een meer gangen diner goed te laten verlopen. Ik ben ook de mening toegedaan dat als iemand echt niet kan koken hij beter geen manager kan worden!
Meer gangen en toch bij je visite zitten is gewoon een kwestie van slimme dingen doen en dingen slim doen.
Dan het argument gezellig.............. Naar rook stinken is gezellig? Onder de spetters vet is gezellig? Met gezellig wordt vooral bedoel dat je dan samen wat gaat zitten doen en elkaar niet zit aan te gapen.
Elkaar niet aangapen? Als je daar bang voor bent moet je je volgens mij sowieso afvragen of je dan met elkaar moet gaan zitten eten.
Toch een kleine suggestie om eens wat anders te doen. Kook gewoon drie gangen maar begin vooraf met een balsamico-proeverij.
Zorg dat je een vier-vijf soorten in huis hebt. Liefst in een beetje behoorlijke kwaliteit.
Netjes op een dienblad en schoteltjes met kleine lepeltje om te kunnen proeven. Je kan ook kleine proefglaasjes gebruiken.
Beoordeel eerst de kleur. Donker of toch nog wat transparant? Doorgaans is donkerder voller van smaak.
Vervolgens beoordeel je de structuur. Is de balsamico nog waterig of juist heel stroperig? Meestal betekend dikker van structuur een vollere smaak.
Hele oude balsamico komt ook heel traag uit de fles.
Als derde keur je de balsamico op geur. Probeer met namen de geur van druiven, hout, zoet, zuur te onderscheiden.
Tot slot beoordeel je de smaak. Een theelepel (of een minislokje) op het midden van je tong en vervolgens je tong tegen je gehemelte drukken en een keer goed ademhalen.
Wat proef je? Druiven? Welke? Rozijnen? Appelstroop? Probeer ook te bepalen hoe lang de "afdronk" is.
Eigenlijk doe je grofweg hetzelfde als met een wijn- of whiskyproeverij. Niet uitspugen!
Serveer er gewoon plat water bij en eventueel kleine stukjes neutraal brood.
Leuk om te doen en vooral boeiend wie wat proeft bij welke balsamico. Voor fijnproevers en voor wie dat wil worden..................
Reacties
Een reactie posten